Campaña da Renda 2009: Ningunha cruz contra a asignación tributaria

Ante a nova campaña de declaración da renda, Europa Laica e outras organizacións laicistas consideramos que, dende unha óptica laicista e de convivencia democrática, os contribuíntes non debemos marcar a casa de "asignación tributaria á igrexa católica", nin a destinada a "fins sociais".

MOTIVOS PARA REXEITAR A CASIÑA DE ASIGNACIÓN TRIBUTARIA Á IGREXA CATÓLICA

1. -Por supoñer unha discriminación económica para os contribuíntes que non queren subscribila. Só os que marcan esta casa gozan do privilexio de decidir que o Estado dedique o 0,7% do IRPF a algo que só beneficia ao culto, ao clero e a actividades católicas. Isto discrimina os cidadáns e cidadás: ateos, agnósticos, indiferentes, crentes doutras relixións e católicos que non desexen financiar a Conferencia Episcopal, que non poden decidir a que organización poden enviar unha cantidade equivalente, da súa contribución. Con iso concúlcase o artigo 14 da Constitución que sinala que non pode existir discriminación por motivos de crenza.

Ademais, quen marca esta casiña achega un 0,7% menos ao sostemento dos gastos públicos. De feito, está a pagar un 0,7% menos da cota íntegra do seu IRPF, conculcando o artigo 31 da Constitución, que sinala que todos debemos contribuír aos gastos públicos con criterios de igualdade.

2. -Por implicar un prexuízo do público (do que é de todos) para beneficiar o privado (que é só dunha parte). Detraen se recursos (241 millóns de euros en 2008) do financiamento de necesidades públicas (escolas, hospitais, servizos sociais, infraestruturas, medio, promoción do emprego, etc.), para destinala ao que só beneficia a unha parte: a Igrexa católica, para o sustento do culto e o clero, así como para manter diocese, seminarios, asembleas, congresos, realizar manifestacións políticas partidarias, lanzar enormes e custosas campañas de propaganda destinada á represión sexual, á discriminación e segregación en razón do xénero, en contra da liberdade da muller á elección da maternidade, á libre elección da orientación sexual, aos avances científicos para mellorar as condicións de vida e de saúde, á morte digna, etc.

Así, malvérsanse fondos públicos, destinándoos a fins privados dunha determinada orientación relixiosa, que deberían ser financiados só polos interesados, conculcando o artigo 31 da Constitución.

Ademais deste tipo de financiamento, a Igrexa católica, recibe do estado, directamente, varios miles de millóns de euros anualmente, sobre a base dos diversos conceptos do financiamento escolar con ideario propio e para o mantemento da relixión nas escolas públicas, para o mantemento dos seus centros e patrimonio, doazóns, convenios, adxudicación de chan, funcionarios capeláns, actos relixiosos e propagandísticos diversos, etc. e, indirectamente, exencións de impostos como o IBI...

3. -Por discriminar ás crenzas distintas á católica. A propia existencia desta casiña potencia a idea de que a relixión católica, interpretada dende a cúpula eclesiástica da Igrexa oficial, é un ben social a protexer respecto a outras crenzas relixiosas ou conviccións doutra natureza, que non merecerían ese trato. Concúlcase así o principio de non discriminación por razón de crenzas regulado no artigo 14 da nosa Constitución.

A nosa proposta non estriba en incorporar unha casiña para cada convicción, pois se chegaría ao absurdo do infinito. Pola contra, sobre a base da neutralidade ideolóxica do Estado, avogamos pola supresión desta casiña, xa que as crenzas e as organizacións ao seu servizo deben ser financiadas, exclusivamente e de forma voluntaria, polas persoas que as sustentan.

MOTIVOS PARA NON MARCAR A CASIÑA DE ASIGNACIÓN TRIBUTARIA DESTIÑADA A FINS SOCIAIS

1. -Porque a orixe da súa existencia está baseada nun ENGANO. A causa e orixe da súa existencia non foi outra que servir de coartada para introducir a casiña da Igrexa católica no IRPF, ofrecéndoa como reclamo alternativo e complementario aos que estivesen en desconformidade con esta. Desta forma creábase a opinión de que financiar necesidades sociais de interese xeral a través das ONG era unha alternativa ao financiamento do clero.

2. -Porque despreza o deber público de atención aos fins de interese social. Os fins sociais que poidan cubrir as ONGs son de tal importancia que deben ser definidos polo Parlamento e, en definitiva, formar parte da política de Estado. A súa atención debe ser labor prioritario dos poderes públicos, financiándose por parte das distintas administracións públicas, sobre a base de programas concretos e de acordo con fin social que estean a cumprir en cada caso. Por iso, o financiamento destes fins non pode depender:

A- Da decisión do contribuínte, nin dos vaivéns da recadación do IRPF, en lugar de ser o resultado do debate presupostario, en función do interese xeral e da vontade popular representada no Parlamento.

B- Da discrecionalidade ou arbitrariedade da Administración na distribución dos fondos recadados, ao subtraerse ao debate e control parlamentario. Actualmente estes fondos quedan á marxe dos procedementos que garanten a obxectividade e equidade na súa concesión.

3.- Porque o Estado incumpre o seu labor de garante da liberdade de conciencia. Unha cuantiosa parte da asignación para "fins sociais" entrégase a organizacións e fundacións católicas, moitas das cales, a parte do fin social que poidan desenvolver, o utilizan -basicamente- como vehículo de proselitismo e propaganda confesional católica. De aí que a xerarquía católica anime a sinalar ambas as dúas casiñas. Esta situación atenta contra a liberdade de conciencia de todas as persoas que non sexan católicas, en tanto o Estado permita vincular a propaganda confesional coa acción social financiada con fondos públicos.

Ademais, estas organizacións católicas réxense polo dereito cóengo e non polas leis xerais ás que si están obrigadas outras entidades, polo que, xeralmente, carecen de democracia interna, discriminan as mulleres, etc.

4.- Porque trata discriminadamente ás ONGs e aos contribuíntes, xa que no caso da Igrexa católica sí poden elixir a casiña, pero na de fins de interese social non se pode elixir a que ONGs desexa depositar o seu financiamento e apoio, conculcando o dereito á igualdade de trato de todas as conviccións.

Propoñemos a todos os cidadáns e cidadás, que na declaración do IRPF: NON MARCAR NINGUNACASILLA DA ASIGNACIÓN TRIBUTARIA

. Nin a correspondente á asignación á "Igrexa católica"...
. Nin a correspondente a "fins sociais"

Propoñemos o Estado:

Que elabore unha memoria anual, a presentar no Parlamento, con todas as cantidades anuais satisfeitas, exencionadas ou desgravadas á Igrexa católica e ás súas organizacións, procedentes dos presupostos de todas as administracións do Estado.

Que deixe de financiar o culto e o clero, así como as actividades de propaganda e proselitismo da Igrexa católica e doutras confesións relixiosas.Que na declaración da renda correspondente a 2009 se eliminen as casiñas da Igrexa católica e a de fins sociais. A Igrexa católica ha de autofinanciarse e as asociacións que cumpran un interese social coa comunidade han de ser financiadas directamente polo Estado a través dos Presupostos Xerais do Estado.

Abril de 2009